شیرین کننده ی مصنوعی چیست؟
شیرین کننده های مصنوعی یا جایگزین های قند ، مواد شیمیایی هستند که به برخی غذاها و نوشیدنی ها اضافه می شوند تا در آنها طعم شیرین ایجاد کنند. گاهی اوقات به عنوان “شیرین کننده های شدید” نیز نامیده میشوند زیرا طعمی شبیه به قند سفره دارند اما تا چند هزار برابر شیرین تر هستند.
اگرچه برخی از شیرین کننده ها حاوی کالری هستند ، اما مقدار مورد نیاز برای شیرین سازی محصولات آنقدر کم است که در نهایت تقریباً هیچ کالری مصرف نمی کنید.
شیرین کننده های مصنوعی چطور کار میکنند؟
سطح زبان ما توسط بسیاری از جوانه های چشایی پوشیده شده است ، هر کدام حاوی چندین گیرنده چشایی هستند که طعم های مختلف را تشخیص می دهند. هنگام غذا خوردن ، گیرنده های چشایی با مولکول های غذا تماس پیدا میکنند.
سپس سیگنالی به مغز فرستاده میشود و به ما این امکان را می دهد که طعم و مزه را تشخیص دهیم. به عنوان مثال ، مولکول قند کاملاً در شیرینی گیرنده ذائقه جا می گیرد و به مغز اجازه می دهد طعم شیرین را تشخیص دهد.
مولکول های شیرین کننده مصنوعی شبیه به مولکول های قند هستند و میتوانند روی گیرنده های شیرینی قرار گیرند و همان احساس رضایت از خوردن شیرینی را ایجاد کنند. اما چون در بدن شکسته نمیشوند کالری ندارند و یا برخی از آنها کالری بسیار کمی دارند.
انواع بسیاری از شیرین کننده های مصنوعی وجود دارند ، اما همه آنها برای استفاده مجاز نیستند. متداول ترین شیرین کننده های مصنوعی آسپارتام ، سوکرالوز ، ساخارین ، نئوتام و آسه سولفام پتاسیم هستند.
مطالعات اخیر نشان داده اند که جایگزینی غذاها یا نوشیدنی های شیرین با غذاهای شیرین شده مصنوعی ممکن است گرسنگی و کالری دریافتی را کاهش دهد و میتواند برای افرادی که در مراحل اولیه کنار گذاشتن مواد قندی مثل نوشابه و سایر شیرینی ها هستند تا حدی موثر باشد.
یکی از بهترین شیرین کننده های مصنوعی استویا است.
استویا یک جایگزین قند است که از برگهای گیاه استویا تهیه می شود و حدود 100 تا 300 برابر شیرین تر از قند سفره است ، اما هیچ کربوهیدرات ، کالری یا مواد مصنوعی ندارد.
عوارض جانبی
شیرین کننده های مصنوعی معمولاً برای مصرف انسان بی خطر تلقی می شوند و به دقت توسط مقامات ایالات متحده و بین المللی آزمایش می شوند. اما برخی از افراد باید از مصرف آنها خودداری کنند. مثلا افراد مبتلا به اختلال متابولیک فنیل کتونوریا (PKU) نمی توانند اسید آمینه فنیل آلانین را که در آسپارتام وجود دارد ، متابولیزه کنند. بنابراین ، کسانی که PKU دارند باید از آسپارتام اجتناب کنند. بعلاوه ، برخی از افراد به سولفونامیدها حساسیت دارند – دسته ای از ترکیبات که ساخارین به آنها تعلق دارد. ساخارین ممکن است منجر به مشکلات تنفسی ، مشکلات پوستی یا اسهال شود. علاوه بر این ، شواهد نشان می دهند که برخی از شیرین کننده های مصنوعی مانند سوکرالوز حساسیت به انسولین را کاهش می دهند و باکتریهای روده را تحت تأثیر قرار می دهند.
به طور کلی اکثر شیرین کننده های مصنوعی بی خطر هستند و تائیدیه دارند اما از مصرف بیش از حد آنها باید پرهیز کرد.
مژده رحمانیان مشاور تخصصی تغذیه و رژیم درمانی
کلینیک لاغری و زیبایی آرمونی
www.armooni.ir
